Σώκος Χ., Τσαχαλίδης Ε., Μπίρτσας Π. 2009. Αφθονία λαγών μετά τη δασική πυρκαγιά Κασσάνδρας Χαλκιδικής. Επιστημονική Επετηρίδα Τμήματος Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Τόμος 2ος: 288–309.
Περίληψη
Σκοπός της έρευνας αυτής ήταν να συγκριθεί κατά τα δύο πρώτα έτη μετά από πυρκαγιά, η αφθονία των λαγών σε καμένες και μη καμένες εκτάσεις με όμοιο ενδιαίτημα και ανάγλυφο. Εξετάστηκε η επίδραση της πυρκαγιάς στη βλάστηση και εφαρμόστηκαν δύο δείκτες αφθονίας λαγών: α) η μέθοδος του προβολέα, και β) η καταμέτρηση κοπράνων. Η επίδραση της πυρκαγιάς ήταν έντονη στη βλάστηση με ολική καταστροφή της στις έντονα καμένες εκτάσεις. Η αφθονία λαγών ήταν μικρότερη το πρώτο έτος μετά την πυρκαγιά στις καμένες εκτάσεις σε σχέση με τις μη καμένες. Η πληθυσμιακή αφθονία ήταν ακόμα μικρότερη στις έντονα καμένες εκτάσεις όπου η πυρκαγιά κατάστρεψε εντελώς την ξυλώδη βλάστηση. Το αντίστροφο διαπιστώθηκε το δεύτερο έτος όπου η πληθυσμιακή αφθονία ήταν μεγαλύτερη στις καμένες εκτάσεις σε σχέση με τις μη καμένες. Από τις καταμετρήσεις με προβολέα δεν υπήρξε απόδειξη μόνιμης μετακίνησης των λαγών κατά τους πρώτους μήνες μετά την πυρκαγιά από τις μέτρια καμένες στις μη καμένες. Από τις καταμετρήσεις κοπράνων διαπιστώθηκε ότι περισσότεροι λαγοί τρέφονταν σε θέσεις όπου η πυρκαγιά είχε καταστρέψει εντονότερα την ξυλώδη βλάστηση.
Λέξεις κλειδιά: θηλαστικά, δομή βλάστησης, δείκτες αφθονίας, θήρα, δασική πυρκαγιά
Sokos C., Tsachalidis E., Birtsas P. 2009. Hare abundance between burned and unburned areas at Kassandra, Chalkidiki. Scientific Annals of Department of Forestry and Environmental Management and Natural Resources, Democritus University of Thrace. Volume 2nd: 288–309.
Abstract
Hare (Lepus europaeus) is the most important sedentary hunting species of Hellas. The aim of this research was to compare the hare abundance in burned and adjacent not burned areas with similar habitat and topography, the first two years after the fire. It was examined the effect of fire on the vegetation and indicators of hare abundance were used. The hare abundance was smaller the first year after the wildfire in burned areas concerning not burned. This difference was more intent in intensely burned areas where the wildfire destroyed completely the wood vegetation. The inverse was found the second year, the hare abundance was higher in burned areas. Spotlight census measurements did not show any evidence of permanent movement of hares during the first months after the fire from the moderate burned to not burned areas. By the faecal census it was realized that more hares were feeding in places where the fire had destroyed more intensely the wood vegetation.
Key words: mammals, vegetation structure, abundance indicators, hunting, forest fire