Περίληψη
Η αλεπού (Vulpes vulpes) προκαλεί ζημιές στην κτηνοτροφία και στη θηραματοπονία και μπορεί να αποτελέσει σοβαρό άρπαγα απειλούμενων ειδών. Από το 2012 η αλεπού θεωρείται υπεύθυνη για την επανεμφάνιση της λύσσας μετά το 1987. H αρμόδια Δασική Υπηρεσία έχει πάψει να ασχολείται με τον έλεγχο των πληθυσμών της αλεπούς, όπως και με οποιαδήποτε παρακολούθηση των πληθυσμών της. Με βάση Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις που εκδόθηκαν το 2012 και 2013 και εγκυκλίους της Δασικής Υπηρεσίας, συστάθηκαν συνεργεία δίωξης της αλεπούς με την παρουσία ενός δασικού υπαλλήλου, ενός θηροφύλακα και ενός ή δύο κυνηγών. Τα αποτελέσματα των εξορμήσεων των συνεργείων δίωξης είναι πενιχρά και δείχνουν πως πρέπει να αναζητηθούν άλλες μέθοδοι και τεχνικές σύλληψης της αλεπούς, έτσι ώστε να μην δαπανώνται άσκοπα εργατοώρες. Η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας έδειξε πως ένα από τα μέτρα περιορισμού της λύσσας είναι ο έλεγχος του πληθυσμού της αλεπούς με κατάλληλες μεθόδους. Οι αποτελεσματικότερες μέθοδοι είναι η εφαρμογή ελεγχόμενων πρακτικών τοποθέτησης δολωμάτων και λιγότερο η παγίδευση και η μέθοδος θανάτωσης με χρήση πυροβόλου όπλου και προβολέα τη νύχτα. Βασική προϋπόθεση είναι η εφαρμογή των παραπάνω μεθόδων από έμπειρο και κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό, εφοδιασμένο με τον κατάλληλο εξοπλισμό. Επίσης, ο έλεγχος της γονιμότητας, σε συνδυασμό με τον εμβολιασμό των αλεπούδων θα μπορούσε να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της εκστρατείας κατά της λύσσας.
Λέξεις κλειδιά: αλεπού, θηλαστικά, έλεγχος αρπάγων, δημόσια υγεία