Στην κάτωθι δημοσίευση επιστήμονες διαφορετικών ειδικοτήτων “ανάσκαψαν” – μελέτησαν τα αρχαία κείμενα και ανέλυσαν το σκεπτικό των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων “ξεθάβοντας” – αποκαλύπτοντας τις απόψεις της προηγμένης – αρχαίας κοινωνίας για το κυνήγι, αλλά και εξετάζοντας το αν υπάρχουν διαχρονικές αξίες σε αυτήν την ανθρώπινη δραστηριότητα. Η εργασία κρίθηκε και δημοσιεύτηκε στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό Wildlife Society Bulletin της αμερικανικής εταιρείας των επιστημόνων για την άγρια πανίδα.
Abstract
Urbanization and other threats to hunting culture have inspired growth in research that addresses the role of hunting in western society today. This literature addresses the juxtaposition of non-subsistence hunting and modern western models of wildlife management associated with either the public trust doctrine or market economics. Insights for understanding this juxtaposition can be drawn from the historical efforts to frame hunting as a symbolic, versus subsistence, activity in ancient Hellenic (Greek) culture. For the ancient Hellenes, hunting offered the opportunity to acquire edification, test skills, and to enjoy a feeling of freedom, and did so for all citizens, even for women. Edification meant more than knowledge about hunting to the ancient Hellenes. It referred to respect for the purity of nature and a hunting ethic, and strict adherence to hunting norms. Testing skills dictated fair chase, where tools and techniques used should not eliminate the need for physical and mental dexterity. Feeling of freedom meant that hunters became useful for themselves and for society through skills acquired by hunting; a modern society might define this as self-sufficiency or independence, which contributes to a greater societal good. These symbolic dimensions of hunting developed in ancient Hellas could provide guidelines for the social identity that hunters hope to develop in our modern world by improving hunting education, promotion, and management. © 2014 The Wildlife Society.
Keywords: education; ethics; Greece; history; human dimensions; modernity; philosophy; Xenophon
Περίληψη
Από τα αρχαία χρόνια η θήρα προσέφερε πρωτίστως συμβολικά και πνευματικά οφέλη, ενώ η εξεύρεση τροφής είχε δευτερεύοντα ρόλο. Η άγρια πανίδα ήταν σημαντική στη ζωή των αρχαίων Ελλήνων και τους ενδιέφερε η προστασία της, αυτό το εκφράζουν στο χαρακτήρα της θεάς Άρτεμης και των περιορισμών θήρας μέσω θρησκευτικών κανονισμών. Συνάμα θεωρούσαν τη θήρα ως ωφέλιμη και αξιέπαινη δραστηριότητα για τον άνθρωπο καθώς αποτελεί μέσο διαπαιδαγώγησης, δοκιμής ικανοτήτων και σύμβολο ελευθερίας. Συμμέτοχες σε αυτό έκαναν σε αρκετές περιπτώσεις και τις γυναίκες. Διαπαιδαγώγηση σήμαινε περισσότερα πράγματα από την απλή γνώση σχετικά με τη θήρα και τη φύση. Αρχικά αναφέρεται στο σεβασμό για την αγνότητα της φύσης και την κυνηγετική ηθική. Έπειτα αναδεικνύεται σε άριστο μέσο διαπαιδαγώγησης των νέων. Με τη θήρα δοκιμάζονται ικανότητες και αυτό είναι ωφέλιμο για το κυνηγό γιατί σκληραγωγεί το σώμα και οξύνει τις αισθήσεις και το πνεύμα. Τα μέσα και οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται δεν θα πρέπει να εξαλείψουν την ανάγκη για τη σωματική και πνευματική επιδεξιότητα. Μέσω της θήρας παρέχεται το αίσθημα της ελευθερίας καθώς ο κυνηγός αισθάνεται αυτοπεποίθηση, αυτάρκεια, ανεξαρτησία και γίνεται χρήσιμος για τον εαυτό του και για την κοινωνία μέσω των δεξιοτήτων που αποκτήθηκαν από το κυνήγι. Οι κυνηγοί κάθε εποχής, υιοθετώντας μια ολιστική προσέγγιση η οποία ορίζεται από τις παραπάνω τρεις διαστάσεις της θήρας, αναμένεται να αποκομίζουν περισσότερα οφέλη από τη δραστηριότητά τους. Αυτές οι συμβολικές διαστάσεις της θήρας που αναπτύχθηκαν στην αρχαία Ελλάδα θα μπορούσαν να παράσχουν κατευθύνσεις για μια υγιή κοινωνική ταυτότητα που οι κυνηγοί ελπίζουν να αναπτύξουν στον σύγχρονο κόσμο, όπως και για τη βελτίωση της κυνηγετικής εκπαίδευσης και την ορθή διαχείριση της θήρας.
Ancient Hellenic depictions of hunting: 1) The goddess of hunting, Artemis, feeds a heron or swan from her hand (Attributed to the Pan Painter, 500-459 BC), 2) The teacher of hunters, Centaur Chiron, holds the boy Achilles and a branch with a hare (Attributed to Oltos, ca 520 BC), (3) An anonymous hunter is shown returning from hunting running with his dog and his quarries, a hare and a fox (Tleson Painter, 550-540 BC), (4) The youthful hunter Aktaion is transformed into a stag by the goddess Artemis as punishment for spying upon her bath. Aktaion’s own dogs, mistaking him for prey, tear into his flesh (unknown painter, 400-350 BC). Source: www.theoi.com, accessed 2 Nov 2013.