Η αρπακτικότητα έγκειται στις άμεσες (θανάτωση) και έμμεσες (όχληση) επιδράσεις του άρπαγα στη λεία. Η διαχείριση της αρπακτικότητας σκοπεύει στη ρύθμισή της σε τέτοιο επίπεδο όπου θα διατηρείται η φύση και θα ικανοποιούνται οι ανάγκες του ανθρώπου. Η εξόντωση ή η μεγάλη μείωση των πληθυσμών των αρπάγων δεν πρέπει να επιχειρείται, τόσο στα πλαίσια της διατήρησης της φύσης όσο και για την προστασία της ίδιας της λείας αφού οι άρπαγες έχουν ευεργετικό ρόλο με την απομάκρυνση των άρρωστων και αδύνατων ατόμων.
Η αυστραλιανή παγίδα χρησιμοποιείται ευρύτατα για τα κορακοειδή και είναι νόμιμη από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, ως επιλεκτικός τρόπος σύλληψης αρπάγων. Έχει δοκιμαστεί στα πλαίσια ερευνητικού προγράμματος της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας & Θράκης στο Αγρόκτημα του Α.Π.Θ. με μηνιαίες συλλήψεις που ανέρχονταν σε 90 καρακάξες και 15 κουρούνες κατά τη θερινή και φθινοπωρινή περίοδο.