Η πρώτη συστηματική προσπάθεια ζώγρησης (σύλληψη και μεταφορά αγρίων ζώων) στην Ελλάδα λαμβάνει χώρα από το 2011 στη Χαλκιδική. Στην Ελλάδα οι απελευθερώσεις πραγματοποιούνται με εκτρεφόμενα θηράματα χωρίς τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ωστόσο η σύλληψη και απελευθέρωση αγρίων ατόμων έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας. Σύμφωνα με πολλές έρευνες τα άγρια ορνιθόμορφα έχουν τουλάχιστον πενταπλάσια ικανότητα επιβίωσης και αναπαραγωγής σε σύγκριση με τα εκτρεφόμενα.
Για τους λόγους αυτούς, η Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας & Θράκης (ΚΟΜΑΘ) χρηματοδότησε, σχεδίασε και επίβλεψε με τους θηραματολόγους της τη ζώγρηση πεδινής πέρδικας. Η προσπάθεια ξεκίνησε κατόπιν εγκρίσεως της σχετικής μελέτης της ΚΟΜΑΘ από τη Δασική Υπηρεσία και με τη συμβολή του Εργαστηρίου Άγριας Πανίδας του ΤΕΙ Λάρισας.
Στη χερσόνησο της Κασσάνδρας οι τελευταίες πέρδικες εντοπίζονταν μέχρι το 1984 στην περιοχή μεταξύ Φώκαιας και Κασσανδρείας. Τα τελευταία δύο έτη έχουν συλληφθεί 55 πεδινές πέρδικες από τη γειτονική περιοχή των Μουδανιών και έχουν απελευθερωθεί σε κατάλληλη περιοχή όπου προϋπήρχε πληθυσμός με τη συμμετοχή εθελοντών κυνηγών του Κυνηγετικού Συλλόγου Κασσάνδρας. Οι πέρδικες αυτές έχουν αναπαραχθεί και απαντούν πλέον κοπάδια. Στην περιοχή απελευθέρωσης ενημερώνονται κυνηγοί και γεωργοί (ταμπέλες, συναντήσεις), οι πέρδικες παρακολουθούνται με το άκουσμα κρωξιμάτων, γίνονται ρίψεις τροφής (σιτάρι) και σπορές, όπως και θηροφύλαξη.