Εκδόθηκαν τα συμπεράσματα του Πανελλήνιου Λιβαδοπονικού Συνεδρίου που έλαβε χώρα στην Ξάνθη 14-16 Οκτωβρίου 2010, στη συνέχεια παρατίθενται αυτά που αναφέρονται στην άγρια πανίδα.
‐ Ο λαγός χρησιμοποίησε πιο συχνά τις θέσεις εκείνες που καλύπτονταν από αραιή βλάστηση σε σχέση με εκείνες που καλύπτονταν από πυκνή πιθανόν λόγω της ανάγκης να προστατευτεί από τους φυσικούς εχθρούς του καθώς έχει μεγαλύτερη εποπτεία του περιβάλλοντος. Έτσι, κάθε παράγοντας (όπως η βόσκηση, η ελεγχόμενη καύση, κ.ά.) που είναι ικανός να μειώσει το ύψος και την πυκνότητα της βλάστησης, μπορεί υπό προϋποθέσεις να αποτελέσει κατάλληλο «εργαλείο» για τη διαχείριση των λιβαδιών προς όφελος του λαγού.
‐ Η περιοχή του Γράμμου και της κοιλάδας Γράμμου – Βοΐου είναι από τους λίγους ορεινούς όγκους στην Ελλάδα με καλές συνθήκες από πλευράς τροφικής διαθεσιμότητας σε όλα τα υψόμετρα και χαμηλής όχλησης στα χαμηλότερα υψόμετρα κατά την κρίσιμη χειμερινή περίοδο. Οι κατάλληλες εκτάσεις για το ελάφι στον Γράμμο κρίνονται επαρκείς για την επανεισαγωγή του είδους. Η επιτυχία θα εξαρτηθεί από την αποδοχή της τοπικής κοινωνίας.
‐ Για τη διατήρηση της μεγάλης ποικιλομορφίας των στρουθιόμορφων πτηνών στην Ελλάδα απαιτούνται: Ορθολογική διαχείριση των αγροδασικών συστημάτων, διατήρηση του μωσαϊκού των ενδιαιτημάτων, έλεγχος πυρκαγιών για την προστασία των αγροδασικών συστημάτων, άσκηση ορθολογικής βόσκησης, εκτίμηση βοσκοϊκανότητας, ρύθμιση έντασης της βόσκησης, οριοθέτηση των περιοχών όπου αναπαράγονται απειλούμενα είδη στρουθιόμορφων, ενημέρωση του ντόπιου πληθυσμού και των επισκεπτών για την αναγκαιότητα της διατήρησης της βιοποικιλότητας.
‐ Σχετικά με τις ζημιές σε έργα βελτίωσης ενδιαιτημάτων άγριας πανίδας αναφέρθηκε ότι περιορίζουν την αποτελεσματικότητα βελτίωσης ή και αποτρέπουν την εφαρμογή της. Απώτερος στόχος των έργων βελτίωσης ήταν η ευαισθητοποίηση των κυνηγών.
‐ Τα λιβαδικά τοπία με μεμονωμένους θάμνους που διατηρούνται σε χαμηλό ύψος, πιθανόν εξαιτίας της βόσκησης, έχουν μεγάλη σημασία για τη διατήρηση της ορνιθοπανίδας. Το συμπέρασμα της παρούσας μελέτης είναι σημαντικό για τον ορθό σχεδιασμό διαχείρισης των λιβαδιών της περιοχής.
‐ Ο αριθμός ειδών της ορνιθοπανίδας και η πυκνότητα των αναπαραγόμενων ζευγαριών στα Διχάσια Όρη είχαν σημαντικές τιμές στον οικοτόνο, το δρυοδάσος με μεγάλα διάκενα και τα ποολίβαδα. Χαμηλότερος ήταν ο αριθμός ειδών πουλιών στις εκτάσεις αγρανάπαυσης. Η περιοχή παρουσίασε σημαντικό αριθμό ενδημικών ειδών πουλιών, ενώ καταγράφηκαν δύο είδη που ανήκουν στο Παράρτημα I και τρία είδη στο Παράρτημα II της Οδηγίας 79/409.
‐ Από την καταγραφή χειροπτέρων στο όρος Βαρνούντα του Εθνικού Πάρκου Πρεσπών βρέθηκαν πολλά είδη σε ένα βράδυ (5 είδη και 5 ομάδες ειδών). Στο υψόμετρο των 2000 μ. όπου έγινε η καταγραφή, διέρχονταν προς τις περιοχές κυνηγιού τους ή και αναζητούσαν τροφή. Τα αποτελέσματα της καταγραφής αυτής συμπληρώνουν την ΜΠΕ που έγινε στην περιοχή για σχεδιαζόμενο αιολικό πάρκο (34 Α/Γ), η οποία αγνόησε τις επιπτώσεις στη χειροπτεροπανίδα της περιοχής.
‐ Σχετικά με τη βόσκηση αιγοπροβάτων και αγριόχοιρων στην αναγέννηση ενός υπό αναγωγή δρυοδάσους διαπιστώθηκε ότι η βόσκηση από αίγες συμβάλλει αρνητικά στη φυσική αναγέννηση δρυός σε αντίθεση με τα πρόβατα και τους αγριόχοιρους. Η αρμονική συνύπαρξη αιγοπροβάτων και αγριόχοιρων σε δρυοδάση και οι επιπτώσεις τους στη δομή σύνθεση και λειτουργία των οικοσυστημάτων αυτών αποτελεί βασική προϋπόθεση για την αειφορική διαχείρισή τους.