Σώκος Χ., Μπίρτσας Π., Παπασπυρόπουλος K., Κελεσίδου Σ., Μπιλλίνης Χ. 2011. Απελευθερώσεις ορνιθόμορφων στη βόρεια, κεντρική και νησιωτική Ελλάδα. 15ο Πανελλήνιο Δασολογικό Συνέδριο, Ελληνική Δασολογική Εταιρεία, Καρδίτσα 16–19 Οκτωβρίου 2011. http://www.wfdt.teilar.gr/15_th_Panhellenic_Forestry_CONFERENCE/Presentations/Swkos.pdf
Περίληψη
Οι κυνηγετικές οργανώσεις σε συνεργασία με τη Δασική Υπηρεσία απελευθερώνουν τεχνητά εκτρεφόμενους φασιανούς και πέρδικες. Για την εκτίμηση της αποτελεσματικότητας του μέτρου αυτού σχεδιάστηκε και διανεμήθηκε ερωτηματολόγιο σε θηροφύλακες τεσσάρων Κυνηγετικών Ομοσπονδιών το 2002 και μίας Κυνηγετικής Ομοσπονδίας το 2011. Η απελευθέρωση υβριδίων φασιανών και περδίκων τσούκαρ αποτέλεσε δράση για την πλειοψηφία των κυνηγετικών συλλόγων. Οι περισσότεροι θηροφύλακες αναφέρουν ότι ακόμα και στην πιο επιτυχημένη απελευθέρωση ένα μικρό μόνο ποσοστό (1-10%) των απελευθερωμένων πτηνών μπορεί να επιβιώσει για περισσότερο από τρεις μήνες και ότι συνήθως κανένα από τα απελευθερωμένα πτηνά ή ελάχιστα καταφέρνουν να αναθρέψουν νεοσσούς. Οι επαναλαμβανόμενες απελευθερώσεις οδήγησαν στην εγκατάσταση, μικρών συνήθως, ομάδων ορνιθόμορφων σε μερικές περιοχές. Για την άμεση κάρπωση σε κυνηγότοπους, οι θηροφύλακες απάντησαν ότι το 90% των ορνιθόμορφων θανατώθηκαν σε διάστημα λίγων ημερών μετά την απελευθέρωση και ότι μόνο λίγες δεκάδες κυνηγοί καρπώθηκαν τα απελευθερωμένα πτηνά. Έως το 2009 τα ορνιθόμορφα που προέρχονταν από απελευθερώσεις και θηρεύτηκαν από κυνηγούς στοίχιζαν 143€/θηρευμένο πτηνό στη βόρεια και κεντρική ηπειρωτική Ελλάδα. Στη νησιωτική Ελλάδα ανέκαθεν και μετά το 2009 στην ηπειρωτική, το ποσό αυτό εκτιμάται ότι μειώνεται σε 36€/πτηνό καθώς επιτράπηκαν οι απελευθερώσεις εκτός απαγορευμένων στη θήρα περιοχών.
Λέξεις κλειδιά: επιβίωση, αναπαραγωγή, εκτροφή, «put and take», θήρα, εγκατάσταση πληθυσμού, οικονομική αποτίμηση
Sokos C., Birtsas P., Papaspyropoulos K., Kelesidou S., Billinis C. 2011. Galliforms releases in North, Central and Island Hellas. Proceedings of 15th Pan-hellenic Forestry Congress. Hellenic Forestry Society, 16–19/10/2011, Karditsa, Hellas.
Abstract
Hunting organizations in cooperation with the Forest Service release artificially reared pheasants and partridges. To evaluate the effectiveness of this practice a questionnaire was applied to hunting wardens of four hunting federations in 2002 and of one in 2011. The release of pheasant hybrids and chukars was performed by the majority of local hunting clubs. Most hunting wardens state that even for the most successful release a small percentage (1-10%) of released birds can survive for more than three months and usually none of the released birds or few raise chicks. However, repeated releases led to the establishment of small groups of birds in several areas. In case of “put and take” the hunting wardens say that 90% of galliforms are killed within a few days after release and that only a few dozen hunters harvested the released birds. Until 2009, in northern and central mainland Greece, the cost per bird entering to the hunter’s bag is estimated to 143€. This amount is reduced to 36€ in islands and after 2009 in mainland.
Key words: survival, reproduction, genetics, rearing, «put and take», hunting, population establishment, economic evaluation